Η Μερόπη αστειεύεται

Η Μερόπη αστειεύεται

Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010

Μήπως τελικά υπάρχουν λεφτά?



Διαβάζω στη «ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ» (20-11-2010):

"Η έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου για το έτος 2009 αποκαλύπτει ότι το σύνολο των ληξιπρόθεσμων (και ανείσπρακτων) χρεών προς το Δημόσιο έως τις 31-12-2009, έφτασε στα 36,8 δισ. ευρώ, ή στο 15,9% του ΑΕΠ, ποσό που αναλύεται σε:
- 33,55 δισ. ευρώ που είναι τα βεβαιωθέντα στις ΔΟΥ και 
- 3,3 δισ. ευρώ που είναι τα ανείσπρακτα χρέη των τελωνείων. 
Όπως παρατηρεί το ελεγκτικό συνέδριο, από τους φόρους ύψους 89,1 δισ. ευρώ, που βεβαιώθηκαν εντός του 2009, εισπράχθηκαν μόλις 50,6 δισ. ευρώ ή το 56,8% και έμεινε ανείσπρακτο το 43,2%. Το Ελεγκτικό Συνέδριο τονίζει ότι, από το 2003 έως το 2009, το υπόλοιπο των βεβαιωθέντων αλλά μη εισπραχθέντων εσόδων του Δημοσίου τριπλασιάστηκε, αφού, από 11,6 δισ. ευρώ το 2003, έφτασαν πέρυσι σε 33,6 δισ. ευρώ...." 

Αν καταλάβατε καλά, αυτά τα 36,80 δις ευρώ, που αποτελούν τα ανείσπρακτα χρέη προς το Δημόσιο, είναι τα χρήματα εκείνα, για τα οποία ο ΓΑΠ μας διαβεβαίωνε προεκλογικά ότι «χρήματα υπάρχουν»! Και είναι αλήθεια ότι, θεωρητικά τουλάχιστον, υπάρχουν, με την έννοια ότι αποτελούν βεβαιωμένες πια απαιτήσεις του Ελληνικού Δημοσίου. Ειδικά όσα απ’ αυτά προέρχονται από έμμεσους φόρους (ΦΠΑ κλπ), που αν δεν κάνω λάθος είναι τα μισά περίπου, έχουν εισπραχθεί από τους εμπόρους, ελεύθερους επαγγελματίες κλπ, αλλά δεν έχουν αποδοθεί στο Δημόσιο.
Αναρωτιέμαι λοιπόν. Έχει τα κότσια ο κρατικός μηχανισμός να εισπράξει τα χρέη αυτά? Πρέπει, βέβαια, να παραδεχτώ ότι ένα μέρος αυτών δεν μπορεί να εισπραχθεί, γιατί «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος» (οφείλονται από εμπόρους και εταιρείες που έχουν πτωχεύσει κλπ). Ένα άλλο, όμως, ικανό μέρος θα μπορούσε να εισπραχτεί. Εκτός από τον πλειστηριασμό περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη, υπάρχει και η δυνατότητα ποινικής καταδίκης του και η εκτέλεση της ποινής φυλάκισης. Αν φυλακιστούν μερικοί μεγαλοοφειλέτες (και όχι, βέβαια,  μικροοφειλέτες- φουκαράδες) για αδικήματα που έχουν σχέση με τη φοροδιαφυγή, θα δεις πώς θα τρέξουν μερικοί άλλοι μεγαλοσχήμονες να βρουν τα λεφτά να ξεπληρώσουν τα χρέη τους προς το Δημόσιο (είναι γνωστό ότι πολλοί φοροφυγάδες διατηρούν offshore εταιρείες με περιουσία και χρήματα). Υπάρχει το νομικό καθεστώς, ας το χρησιμοποιήσουμε. Είναι καιρός πια να συνειδητοποιήσουμε και στην Ελλάδα ότι ο φοροφυγάς είναι, εκτός από οφειλέτης, και ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ. Σε άλλα κράτη της Ευρώπης και στις ΗΠΑ η φοροδιαφυγή θεωρείται από τα σοβαρότερα εγκλήματα και η κοινωνία το έχει συνειδητοποιήσει αυτό. Ακόμα και ο Αλ Καπόνε φυλακίστηκε για φορολογικά αδικήματα και όχι για τις, κατά συρροή, ανθρωποκτονίες που είχε διαπράξει. Επίσης τις τελευταίες μέρες «παίζει» πολύ η είδηση ότι ο αμερικανός ηθοποιός Γουέσλι Σνάιπς πρόκειται να εκτίσει ποινή τριετούς φυλάκισης για το αδίκημα της φοροδιαφυγής
Κύριε Παπακωνσταντίνου, χρήματα (ανείσπρακτα) υπάρχουν λοιπόν. Τι κάθεστε? Βάλτε μπρος τους μηχανισμούς για την είσπραξη τους. Όλο και κάτι θα μαζέψετε.

Ο ηθοποιός Γουέλσι Σνάιπς που καταδικάστηκε σε φυλάκιση 3 ετών για φοροδιαφυγή και επίκειται ο εγκλεισμός του στη φυλακή.

Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2010

Νόμος είναι το δίκιο του καπνιστή



Διαβάζω στον ηλεκτρονικό τύπο:


«Τη χαλάρωση του αντικαπνιστικού νόμου εξετάζει ήδη το Υπουργείο Υγείας, λίγους μόλις μήνες μετά τη – μη – εφαρμογή του. Ανάμεσα στις αλλαγές που εξετάζονται είναι να επιτρέπεται το κάπνισμα μετά τις εννέα το βράδυ στα μπαρ, ο διαχωρισμός των μπαρ και των καφέ σε καπνιστών και μη, η διατήρηση της απαγόρευσης στα εστιατόρια και η απαγόρευση εισόδου ανηλίκων σε μπαρ καπνιστών. Όπως παραδέχθηκε ο Υπουργός Υγείας, Ανδρέας Λοβέρδος, “η Πολιτεία γελοιοποιείται” αφού ο νόμος δεν εφαρμόζεται, λόγω της έντονης αντίδρασης των καταστηματαρχών, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι τα αντικαπνιστικά μέτρα πλήττουν τις επιχειρήσεις τους, εν μέσω μάλιστα κρίσης…..».  

Έλα Χριστέ και Παναγία!!! Το κράτος, λέει ο κ. Υπουργός, γελοιοποιείται, επειδή δεν εφαρμόζεται ο νόμος. Και τι κάνει γι’ αυτό? Φροντίζει να εφαρμοστεί ο νόμος? Όχι, βέβαια. Τον καταργεί, υποχωρώντας στο δίκιο του καπνιστή, ίσως και του καφετζή. Τα περί χαλάρωσης του νόμου (μόνο) είναι αστεία πράγματα. Μήπως, κάπως έτσι, υποχωρώντας δηλαδή σε μικροσυμφέροντα οργανωμένων ομάδων, φτάσαμε και στη σημερινή κατάντια (οικονομική, πολιτική, κοινωνική, πολιτιστική) της χώρας????

Προβληματίζομαι εγώ τώρα…. 

------------------------ 
Προσθήκη: Ο φίλος @Θανάσης έθεσε στο σχόλιο του ένα θέμα: Ότι αυτή η "χαλάρωση" του νόμου οφείλεται σε φοροεισπρακτικούς σκοπούς. Εγώ όμως θα πρότεινα ένα πιο υγιεινό τρόπο είσπραξης χρημάτων από το κάπνισμα. Να δραστηριοποιηθεί ο μηχανισμός επιβολής προστίμων για την παράβαση του αντικαπνιστικού νόμου. Διαβάζω ότι η σχετική τηλεφωνική γραμμή δέχτηκε 300.000 κλήσεις, από την 1η Σεπτεμβρίου 2010. Τι κάθονται λοιπόν? Ας αρχίσουν να επιβάλλουν πρόστιμα.



Στις περισσότερες πολιτισμένες χώρες του κόσμου το κάπνισμα φθίνει. Σε μας "και ξανά 
προς τη δόξα τραβά"

Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

Η επέτειος του blog μου και ένα αναπάντεχο πρόβλημα αλκοολισμού


Σήμερα κλείνω τρία χρόνια blogging. Χθες βράδυ ετοίμαζα μία ανάρτηση για την «επέτειο» αυτή με τα γνωστά γλυκανάλατα, όταν κτύπησε το τηλέφωνο. Ήταν μια φίλη από τα παλιά. Κυρίως φίλη του άντρα μου ήταν, αλλά μετά έγινε και δική μου. Με την οικογένεια της διατηρούσαμε πολύ στενές σχέσεις παλαιότερα. Τα τελευταία όμως 2-3 χρόνια κάπως χαθήκαμε. Το αποδίδαμε στο ότι είμαστε όλοι πολυάσχολοι. Την άκουσα πολύ αγχωμένη και θα έλεγα λυπημένη. Ζήτησε να πάμε επειγόντως στο σπίτι τους, όπως και έγινε. Υπέθεσα ότι επρόκειτο για κάποιο θέμα υγείας. Και ήταν θέμα υγείας, αλλά όχι όπως το περίμενα. Η κόρη της, μια μορφωμένη κοπέλα, 35 περίπου χρόνων, παντρεμένη με δύο μικρά παιδιά, ρέπει προς τον αλκοολισμό. Η ίδια ομολογεί ότι πίνει ένα μπουκάλι τζιν την ημέρα, αλλά, όπως λέει και ο άντρας μου, πρέπει να πίνει περισσότερο. Οι αλκοολικοί σχεδόν ποτέ δεν ομολογούν την αλήθεια για την πραγματική ποσότητα του αλκοόλ που καταναλώνουν.

Έπεσα από τα σύννεφα, θα έλεγα ότι συνταράχτηκα. Πίσω από φαινομενικά ευτυχισμένες οικογένειες, πόσος πόνος κρύβεται! Αναρωτήθηκα ποιοι παράγοντες ώθησαν αυτή τη μορφωμένη κοπέλα με μια, φαινομενικά τουλάχιστον, ευτυχισμένη ζωή να ξυπνά το πρωί και αντί να αναζητά ένα  φλυτζάνι καφέ, ένα τσάι, ένα ποτήρι γάλα βρε αδελφέ, να παίρνει το μπουκάλι με το τζιν. Όταν φτάνει στη δουλειά της, είναι ήδη μεθυσμένη. Φαινομενικά  (να την πάλι τη λέξη) τίποτε δεν της λείπει. Είναι απόφοιτος Πανεπιστημίου, εργάζεται σε ημικρατική εταιρεία, παντρεύτηκε από έρωτα, έχει κάνει δυο όμορφα παιδιά, έχει δικό της (ιδιόκτητο) σπίτι κι όμως….. Κάτι τη σπρώχνει να «φεύγει» από την πραγματικότητα της. Τι είναι αυτό? Οι πολλαπλές υποχρεώσεις της ως μητέρας, συζύγου, εργαζόμενης? Υπερβολικό άγχος να ανέβει, να αναδειχτεί στη δουλειά της? Κακές σχέσεις με το σύζυγο? Έπεσε θύμα κακοποίησης? Τα δύο τελευταία δεν φαίνονται πιθανά, αλλά ποτέ δεν ξέρει κανείς. Είναι θέμα του ψυχιάτρου της να το ανακαλύψει. Προς το παρόν χρειάζεται επειγόντως αποτοξίνωση. Φάνηκε πρόθυμη να προσπαθήσει. Η αναγνώριση του προβλήματος είναι μια πρώτη επιτυχία. Γυρνώντας στο σπίτι ρώτησα τον άντρα μου ή μάλλον αναρωτήθηκα "μετά την αποτοξίνωση θα τα καταφέρει, να μην ξανακυλήσει?", για να μου ρθει η απάντηση "το πρώτο βήμα έγινε. Ας επικεντρωθούμε, προς το παρόν, σ' αυτό.  One step at a time  (ένα βήμα τη φορά) που λένε και οι Άγγλοι". 

Της εύχομαι ολόψυχα καλή τύχη.

---------------------------------

Υ.Γ. Μετά το χθεσινοβραδυνό σοκ, δεν έχω όρεξη να συνεχίσω τα γλυκανάλατα που είχα αρχίσει να γράφω για την επέτειο του blog μου (αντ' αυτού, μπορείτε να διαβάσετε την περσινή ανάρτηση για το ίδιο θέμα). Βέβαια, εσείς ευχηθείτε του μακροημέρευση (του blog μου εννοώ). Μπορεί να μην έχω πια τον πρώτο ενθουσιασμό που είχα πριν τρία χρόνια, όταν άρχισα το blogging, αλλά το βρίσκω ακόμα αρκετά ενδιαφέρον και τρόπον τινα ψυχαναλυτικό. Εσείς??

Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010

Όταν η ελληνική γλώσσα κάνει θαύματα!!!

Μαύρισε η καρδιά μας τις τελευταίες μέρες. Οι αιτίες για τη μαυρίλα πολλές. Η κατάσταση της οικονομίας που δεν είναι καθόλου καλή, η απειλή για πρόωρες εκλογές και τώρα αυτή η ιστορία με τα παγιδευμένα δέματα ήρθε κι έδεσε με το μαύρο κλίμα.
Όχι δεν θα σας μαυρίσω άλλο την ψυχή. Να γελάσει λίγο το χειλάκι σας θέλω. Ελπίζω να το πετύχω. Δέστε πιο κάτω ένα σύντομο βιντεάκι από το αλήστου μνήμης σίριαλ «Ζήνα», όπου ούτε λίγο, ούτε πολύ, ένας «ψαλμός» στα ελληνικά (?) και μάλιστα «δωρικού τύπου» (!), κάνει θαύματα!!!!!
Χαρείτε το. 

 

Υ.Γ. Λέτε ο ΓΑΠ να διαβάζει τον "ψαλμό" με ιωνικό ρυθμό, αντί του δωρικού και δεν πιάνει μέχρι τώρα?